Driekoningen, 90 jaar...

Afgelopen zondag had m'n vader 90 geworden. Hij is 10 jaar geleden overleden en ik vraag me af hoe hij nu had geweest als hij nog had geleefd. Dat kun je je niet voorstellen, misschien had hij nog gezond geweest van lijf en leden en qua verstand nog helder. Maar 't had ook zo kunnen zijn dat hij in een tehuis was terecht gekomen met misschien alzheimer of ziekelijk... Je weet het niet en misschien is dat maar goed ook...

We zijn even lang de urn geweest om een bloemetje te brengen : amaryllis, die vond hij mooi, hij bevruchtte zelf de bloem zodat er zaden kwamen en de vreugde steeg ten top als er dan een nieuwe bloem uitkwam, distels, die in zijn boeket op 't graf zaten en wat witgoed omdat er niets anders was wat erbij paste, de eucalyptus was te kort om er tussen te zetten...

De steen die Bas er jaren terug opgelegd heeft is wonder boven wonder nog steeds niet verdwenen... 't is zomaar een steen...

Verder hebben we die zondag niets bijzonders gedaan, 't kwam alleen zo uit dat we 's avonds kippenboutjes met gekookte aardappeltjes (opgebakken voor Bas en Marco) hadden en appelmoes erbij (gemaakt door m'n broer). 't Was een maaltijd die m'n vader ook wel kon waarderen...

Greetz Mamouna