Je zou het niet zeggen aan de hand van de foto's maar het had 's nachts flink gehoosd en de hele boel was ondergelopen... Nee, niet bij ons, maar bij de buren... En dat terwijl ze een kuip met opblaasrand in het voorste gedeelte van de tent hadden liggen... Nou was dat het probleem niet, er was alleen een gat in het vloerzeil gekomen (hoe moet je nooit vragen) en daar was water door naar binnen gekomen... Wij zouden zeggen : geen probleem, doek erover en opgelost... Maar als je nog een kleintje hebt wat over de grond speelt is het wel een probleem, dus besloten ze een paar daagjes eerder weg te gaan... Jammer, want het was best gezellig...
Hoe houden de buren de kinderen zoet ? Door er één uit te besteden bij ons, gelukkig hadden wij de Wii-U bij ons en bleek JP (Jan-Pieter) aanleg te hebben en Bas en hij hebben zich prima vermaakt terwijl zijn ouders de boel aan 't drogen en inpakken waren... Zijn twee jongere zusjes hebben lekker in de auto zitten spelen...
En dit is een verhaaltje apart :
JP bleek erg bang voor onweer, een paar nachten hiervoor had het flink geonweerd en hoorden wij 's avonds laat autodeuren klappen... We zagen door de neergutsende regen dat de buren met z'n allen in de auto waren gaan zitten en vroegen ons af of de tent ondergelopen was... Op dat moment hadden noch Marco of ik de moed om door de regen naar de auto te stappen om te vragen... De volgende ochtend bleek dat er van ondergelopen boel geen sprake was maar dat JP zo bang was geweest dat hij alleen kalm werd in de auto...
Ik had uiteraard veel zitten haken en niet m'n gewone ding (dekens) maar vreemde beestjes van restanten wolletjes... het toeval wilde dat ik aan de kinders gevraagd had of ze voor mij wilden testen of de beestjes tegen logeren konden en graag geknuffeld wilden worden... JP zag er geen heil in om met zo'n raar beest te slapen maar zijn jongere zusje wel... De kleinste mocht het niet omdat ze er nog op sabbelt en da's niet helemaal de bedoeling... Ik had ook nog een soort regenboogknuffelkussentje gehaakt en dacht dat ik dat wel aan JP kon geven als een soort van 'tover'kussen... Een kussentje voor in bed waarbij je niet meer bang hoeft te zijn voor onweer... Dus naar JP en aangeboden of hij dát wel wilde... En hij zei : Ja !
De volgende ochtend bleek dat JP met kussentje heerlijk had geslapen en niet zo bang was geweest van 't onweer als een paar nachten ervoor... Iedereen blij... Ik was op dat moment nog bezig met een beestding en in mijn achterhoofd had ik het idee om die af te maken voor de jongste en ze dan te geven... De jongste zou het op kunnen hangen bij haar bedje... Zo gezegd, zo gedaan...Beesten gedoneerd en ze waren er blij mee... Hun ouders vroegen wat ik ervoor wilde hebben en ik zei meteen : niets ! Na een paar minuten overdenken besefte ik dat dat niet zo slim was, want alle kleine beetjes helpen in de aanschaf van nieuwe wolletjes voor granny's voor dekens... Ik heb toen de stoute schoenen aangetrokken en naar ze toe gestapt om toch te vragen of het goed was dat ik er 5 euro voor zou krijgen, voor nieuwe wolletjes... Hun moeder antwoordde : Zo weinig ? We waren toch al van plan om je er iets voor te geven... Als we klaar zijn met inpakken, kom ik je wel wat brengen... En toen ze klaar waren met alles en de kids verzamelt had, kreeg ik 15 euro in mijn handen gedrukt ! Dat ik er maar veel wolletjes voor kocht en lekker bleef haken voor Polen... Ik heb ze uitgebreid bedankt en verzekerd dat ik dat zeker zal doen...
Voor ons was het een rustig dagje op de camping... Het pad stond in de ochtend onder water maar droogde met de zon erbij vrij snel op... Marco heeft lekker de krant gelezen (elke ochtend downloaden bij het restaurant was al gauw routine) met een bakkie leut erbij en ik heb zitten haken...
Wordt vervolgd...
Mamouna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten