vakantie 2014, deel 4

Onderweg naar de rodelbaan en dierenpark Daun, op zoek naar een bakker want we hadden trek... Kom je in een dorpje terecht (waar elke winkel tussen de middag gesloten is) zie je een rotsblok met een geinig fonteintje erop... Altijd leuk voor een foto...

Hoe noem je een ussie maar dan met 3 personen ? Geen idee, maar de zelfontspanner van m'n camera deed het... *grinnik*

En een super witte kerk gespot, helaas dicht... Van buiten was het wel de moeite waard om een foto van te maken... Ik vraag me af hoe vaak per jaar 't geverfd wordt...

En natuurlijk het zoveelste kasteel op een heuvel... Ach, ze zien er na verloop van tijd allemaal hetzelfde uit... We vonden het niet de moeite waard om naar toe te rijden...

Aangekomen bij de rodelbaan alwaar Bas 3x naar beneden is gezoefd en Marco 1x, heb ik braaf zitten wachten... Bas vond dat we veel te snel weer weg gingen... *grijns*

Hier staan ze nog vrolijk in de rij te wachten...

Marco als eerste...

Bas erachteraan en daarna nog 2x... De lol kon niet op...

In het dierenpark aangekomen eerst maar even wat eten want trek hadden we alledrie... 't was wel aardig... Bas is daarna nog even in de grote speeltuin geweest maar daar was niet zoveel te beleven en we wilden de vogelshow bijwonen dus werd het tijd om naar de plek te gaan de show gehouden werd... klein stukje lopen... 

Ik heb verders geen foto's gemaakt van de vogels, die staan nog bij Marco op zijn IPad... 

Na de vogels werd het aapies kijken... Er is een terrein met wandelroute van zo'n 800 meter (wat ze vergeten waren te vertellen was dat het er soms best steil aan toe ging, arme kuiten...) Er leven zo'n 50 berberapen gezellig bij elkaar...

En iedereen braaf foto's maken van de apen en wat zagen wij ? Yep, een veldmuis... 

Vlooien hoort erbij en de borst geven is er ook een dagelijkse routine... Er waren veel mamma's aanwezig... Al met al een mooie wandeling maar ik was blij dat we eindelijk de auto in konden om met de tour in 't part te beginnen...

tussen de wolletjes *grijnz*

Het was een rondrit van ongeveer 8 km en hier en daar waren plaatsen waar je uit de auto kon stappen en contact maken met de dieren, voer geven... Ik had dus braaf een pakje voer gekocht en bij de eerste stop opengemaakt om de lama's wat te geven... Alleen was meneer (neem ik aan) lama erg brutaal en rukte het doosje compleet uit mijn vingers om het vervolgens op te gaan eten... Ik ben niet zo bang aangelegd dus rukte het doosje terug uit zijn bek om het vervolgens wel meteen te legen... Geen zin in een hongerige lama die achter me aan komt zetten voor een doosje voer...

De ezeltjes waren super aaibaar en lief... helaas had ik geen voer meer over... 

En dit kleintje was zo mooi van kleur, jammer genoeg komt het op de foto niet zo mooi over, hij was grijs met wit, lichter dan hier... Daar had ik wel een wolletje van willen scheren !

Een kudde roodherten (opgezocht op de site van 't wildpark) die eerst rustig bleven staan maar toen Bas wat lawaai maakte snel in 't bos verdween... 

Een horde wilde zwijnen gezien maar verstandig in de auto gebleven... Volgens ons waren dit alleen de zeugen met jongen en waren de beren er uit gehaald, die zijn het gevaarlijkst... Vooral als het bronstijd is...

En tot slot de damherten oftewel bambi's... Ze kwamen erg dicht bij de auto en wederom vonden we het verstandiger om in de auto te blijven want een trap van een hert moet je niet hebben... Wel erg mooi van zo dichtbij... 

En toen we terug waren bij de camping hebben we in 't restaurant lekker gegeten... Even wat wifi gedaan, wat niet altijd meeviel omdat er alleen daar een redelijk goeie verbinding was en het trappenhuis vol zat met mensen met gsmmetjes en tabletten in alle soorten en formaten... Vandaar zo weinig info van mijn kant omdat hullie server overbelast was tijdens dinertijd... 

Wordt wederom vervolgd...

Mamouna

vakantie 2014, deel 3

We zijn ook in Trier geweest... Leuke stad met heel veel winkeltjes... Shoppen ! ! Niet veel bijzonders overigens... Veel winkels die wij hier ook hebben dus hard aan voorbij gelopen, wel in een duitse euroshop geweest (jaha, die hebben ze ook !) en daar nog een haakboek opgedoken, in 't duits weliswaar, maar met de nodige voorbeelden van steken dus daar kom ik wel uit... 

En op de grote plein voor Porto Nigra was markt... Stond weinig bijzonders, meeste was etenswaren en daar ga je de stad niet voor bezoeken om je rot te sjouwen met groenten en dat soort spul...

Bas en Marco hebben de Porto Nigra beklommen, het regende intussen flink en ik heb staan schuilen bij het toeristenbureau wat aan de zijkant zit... Ik wilde onder de poort schuilen maar die bleek vanbinnen open te zijn (geen dak dus) en daar werd ik niet vrolijk van... (foto van internet geplukt)... Volgens de heren was het best indrukwekkend... Ik heb intussen m'n broer even gebeld en verslag gedaan van de toestand aldaar : nat en kil... maar ondanks dat toch gezellig...

En dat het interieur van de voortent... Ik hoef hier geen uitleg van te geven, hoop ik... Bas had de Wii-U mee voor de regenachtige dagen maar ook als de zon scheen, werd er gebruik van gemaakt... (zie de tv op 't tafeltje)

Voor ingewijden : het nieuwe kastje in de hoek... Koelkastje iets opgeschoven, kooktafel iets opgeschoven zodat het kastje er overdwars tussen paste... perfect !  Mijn plekje was direct naast het kastje, alles binnen handbereik... En handig als je aan 't koken bent, je kan erbij blijven zitten...

En koken heb ik ook gedaan... niet zo fanatiek als thuis, spercieboontjes, bloemkool en natuurlijk m'n favo sla gekocht : lollo biono... heerlijk met een aardappeltje erbij... De skottelbraai is dit jaar ook vaker gebruikt dan voorgaande jaren, de éénpansmaaltijd kan er prima in bereid worden hebben we ontdekt... 

Wordt vervolgd

Mamouna

vakantie 2014, deel 5 (er volgen er nog meer)

Marco en Bas wederom een rondje camping, dit keer ging het erom dat ze een bepaald pad wilden vinden wat de hoogte inliep en we vanaf onze plek konden zien... Marco had er al vaker mensen zien lopen en was nieuwsgierig geworden, dus op pad... Ik werd op gegeven moment door andere campinggasten geroepen dat ze daar stonden, blijkt dat ze al 5 min hadden staan zwaaien en gillen, maar ja, ik zat te haken dus had m'n aandacht bij andere dingen... Deze foto is flink ingezoomd... Na een klein uurtje waren ze weer heelhuids terug voor een ander sportief evenement : badminton... ! 

Het gaat bij hun niet om de punten maar om hoe lang ze het volhouden, dus hoeveel slagen ze maken voordat de shuttle op de grond beland... Ik heb niet meegeteld, sterker nog, ik moest bijna watjes in m'n oren doen want ik raakte met 't haken in de war van hun tellen !

En weer een dagje er zomaar op uit... Marco had op de kaart (en in boekje) gezien dat er vulkaanmeertjes in de buurt waren dus zijn we richting zo'n meertje gereden, via allemaal kleine plaatsjes... Ik wist overigens niet dat Bas een eigen berg had !

Ook ik heb een geheim stulpje in de Eiffel... Römerhoff... compleet met privé weg (die we stiekem zijn ingereden om wat foto's te nemen)... Jammer genoeg konden we niet dichterbij komen, helaas geen foto's van de voorkant... 

Inmiddels was het flink gaan regenen, ik was blij dat we in de auto zaten... En hier ging het om : een vulkaanmeer... Tjonge zei mijn zoon toen we ondanks de regen waren uitgestapt en zo'n 500 m moesten lopen : Nat worden in de regen om naar water te moeten kijken... wat is daar nou aan ?

En zo liepen we terug naar de auto... Nog uitkijken dat we op het smalle paadje niet uitgleden over de modder, crocs zijn niet echt anti slip... Bas al mopperend en ik had er eigenlijk wel lol in... Marco vond het gewoon leuk... Jammer dat de zon niet scheen, was zijn commentaar...

En weer terug in de auto (lekker droog en warm) even op de kaart kijken waar we heen konden met zulk weer...

Ha, terug naar de camping met een pizza... Nog nooit eerder gedaan : proberen om de pizza in 't oventje op te bakken... Gelukkig ging het prima en Bas had het naar zijn zin hoor ! (volgens mij issie half italiaans) 't was ook een pizza die ze hier niet kennen : Flammkuchen... geen idee verder wat er opzat en Bas zit me nu ook zeer verbaasd aan te kijken, ff denken : kaas, spek en ui, verder komt hij niet... Maar hij was lekker en daar ging het om...

En zo is er weer een dag om van de vakantie...

Wordt vervolgd, Mamouna

vakantie 2014, deel 2

De heren gaan op pad (dagen en plaatsen zijn voor mij altijd een probleem om te onthouden daar is Marco beter in... Helaas zit hij op kantoor en om hem nou te bellen voor elke foto is ook zo wat... impoviseren is dus de aanpak)

Ze hebben een wandelroute gevolgd rondom de camping, langs een soort van stuwmeer

Met uitzicht op Stadtkyll...

en terug door de bossen...

Een paar dagen later zijn we op bezoek geweest bij een watervalletje, geen idee meer waar... 

Het begin van de route... waar het nog begaanbaar was...

Via een heel smal, glibberig bospaadje zijn we er gekomen... Het was écht smal, soms maar 40cm breed en aan de ene kant liep het steil op en aan de andere kant steil naar beneden... we zijn ook vergeten foto's te maken... Ik liep voorop, kon dus het tempo bepalen *grijns*... het was 'maar' een stukkie van 800 meter, maar wat kan 800 m lang zijn ! Kom je halverwege zo'n smal stukkie ook nog een omgevallen boomstam tegen waar je overheen moet glibberen... pff... Gelukkig hebben we het gehaald zonder kleerscheuren of neerstorten...

Met dit als resultaat...

Bas en Marco zijn nog bovenop geweest waar een soort van meertje was en Bas moest per se in het water staan maar het was zó koud dat hij zijn voeten niet meer voelde... (overdrijven is ook een kunst)

Hier stond hij te piepen dat het zo koud was en Marco wilde een foto maken, dat kon dus niet snel genoeg...

Ik ben lekker beneden gebleven en de zon scheen heerlijk op m'n bolletje, genieten dus... Nog een paar keer een stok gegooid voor paar honden (hoorden bij een stel mensen) waarvan één het karakter van Moos had, niet opgeven ook al val je erbij neer... en het liefst in 't riviertje wat ernaast stroomde...(soort jack russell)... Leuk !

Op de terugweg was een soort boerderijtje waar we even onze dorst gelest hebben... Er zijn meer foto's gemaakt maar die horen in de 'gekke bekken' afdeling thuis... (misschien doe ik er ooit nog iets mee *grinnik*...

En toen weer een supermarkt voor de dagelijkse boodschappen en tot mijn blijdschap : wolletjes ! Bij nader onderzoek werd ik wat minder blij want ze waren prijzig, dus niets gekocht... 

Terug op de camping na het supermarkt gedoe, moest Bas even naar het toilet en kwam met gillende sirene teruglopen : Maaááaam ! ! Wat bij mij de nodige knikkende knieën veroorzaakte... Wat er aan de hand was ? Hij had een klein beestje gezien op de toiletrol en wilde er even een foto van nemen... Wat je ziet is het juiste formaat, met macro gemaakt, niet ingezoomd... Lekker ! Geen idee wat het voor iets is maar 't ziet er gevaarlijk uit... 

En dan dit : Marco met baard van een aantal dagen... Ik wilde een voor en na het scheren foto maken maar 't is alleen bij de voor foto gebleven... Ik vind het hem zo slecht nog niet staan... *grijns*

Dit compleerd deel 2 van 't avontuur, wordt vervolgd...

Mamouna

vakantie 2014 deel 1

Eindelijk was het zover, vakantie ! Dit jaar ging de kampeersleurhut compleet met voortent naar de Duitse Eiffel... Op zondag zijn we vertrokken en Ard mocht mee voor een paar daagjes...  IJverig werd geholpen met de voortent aan de caravan ritsen en toen dat eenmaal klaar was, werd de 'jongens' tent opgezet en de luchtbedden opgeblazen...

Toen was het tijd om er bij te gaan zitten... Ik startklaar om iets te gaan haken maar 't was best warm en de inspiratie bleef weg... dus lekker niks doen in de schaai van de zol... *grinnik*...

Tja, dag twee verliep in het ochtend en middag stadium goed, supermarkten verkent in de buurt en de nodige boodschappen ingeslagen, eten gemaakt en de jongens gingen nog even naar 't grote springkussen en om een lang verhaal kort te maken : Ard gleed uit en kwam in 't zand op de rand van 't kussen terecht met zijn kin en zijn hoofd klapte achterover... Hij hoorde een knak in zijn nek... Toen hij met Bas bij de caravan terugkwam, schrokken we wel even... Hij had vreselijke pijn in zijn nek en daar moet je toch wel voorzichtig mee zijn... Gelukkig kon hij alles nog bewegen maar toch voor de zekerheid een buurman erbij gehaald die ehbo had... Die deed wat simpele testjes en vond het, net als wij, toch verstandiger om een arts erbij te laten komen... Buurvrouw was al op de fiets gesprongen om bij de receptie een arts te waarschuwen maar kon nergens een noodnummer vinden, hetgeen wat vermeld stond in de bekende 'campingbijbels' was een verkeerd nummer, dat hielp ook niet veel... Marco naar de receptie, zat ergens een knop voor noodhulp dus die maar gebruikt en gelukkig, binnen no time was er contact en zou men voor een arts zorgen... Blijkt dat er een complete ambulance de camping op kwam... Ard werd nagekeken (en dat alles in ons beste duits) en voor de zekerheid met nekkraag om naar het ziekenhuis... Marco in de ambulance mee en de buurman, hoe lief, reed in zijn auto achter de ambulance aan om Marco en Ard weer mee terug te nemen als bleek dat hij niets had... Hoe mis kun je het hebben ? Bas was in alle staten, die moest ik rustig zien te krijgen, wat gelukkig ook lukte, we zijn op bed gaan liggen en van lieverlee werd hij kalm... De zenuwen waren zeer aanwezig... Eindelijk (dit gebeurde rond half 10) rond half 12 belde Marco dat Ard moest blijven maar dat er niets mis was met zijn nek... geen breuk... pff... dat was een hele opluchting... Hij had inmiddels wel Ard's ouders gebeld en die waren meteen in de auto gestapt en onderweg... Bas tevreden met het antwoord en in slaap gevallen... Ik werd om half 5 wakker gebeld door Marco dat hij met de buurman onderweg was naar de camping en dat met Ard alles goed ging... Zijn ouders waren gearriveerd en ze hadden meters vragenlijsten in moeten vullen waarbij Marco als tolk heeft gefungeerd... Na de nodige test bleek dat ze 

Ard toch voor de zekerheid 48 uur in observatie wilden houden, dat viel wel even tegen... We hebben zijn spulletjes gepakt en zijn uiteraard op bezoek gegaan... Helaas mocht Ard niet na 48 uur naar huis maar moest nog twee dagen langer blijven, dus zijn vader is teruggereden naar huis om de andere 3 kids even gedag te zeggen, van moeders te ruilen (die als oppas fungeerden) en schone kleren mee terug te nemen... En toen hij terug was, hoorde hij dat Ard alsnog eerder naar huis kon... Had hij dat geweten had hij geen 600 km gereden... Gelukkig is alles goed afgelopen en geniet Ard nu van zijn vakantie...

Onze vakantie kon na dit avontuur ook goed beginnen...

Wordt vervolgd...

Mamouna